Er was eens…

Er was eens een klein vogeltje, genaamd Lenn. Lenn woonde in een bos samen met alle andere vogeltjes. Maar als je goed keek in het bos, dan zag je iets geks. De vogels woonden namelijk niet in de mooie grote bomen, maar in nesten op de grond.
Er was namelijk een heel aantal vogels dat niet durfde te vliegen.
Ze hadden wel vleugels, maar gebruikten deze gewoonweg niet. Ze kwamen namelijk ook vooruit met hun pootjes. En vliegen, zo dachten ze, dat is maar eng. Wie weet wat er dan wel niet gebeurt… Op een dag keek Lenn naar zijn vleugels en vroeg hij aan zijn vader; ‘waarom kan ik niet vliegen met mijn vleugels?’ ‘Omdat je het nooit geleerd hebt, Lenn. Er zijn vogels die het wel geleerd hebben en die wel kunnen vliegen.’
‘Kan ik het leren pap? Dat kan, maar dat zal niet zo makkelijk zijn. Je zult veel moeten oefenen.’

Dat was wat Lenn ging doen, oefenen om te leren vliegen. In het begin was het moeilijk en dacht hij vaak, ik kan het niet. Ik ben niet gemaakt om te vliegen. Maar langzamerhand ging het steeds beter. En ontdekte hij hoe geweldig het was om te vliegen. Er waren vogels die hoger vlogen dan hij en er waren vogels die lager vlogen dan hij, maar dat gaf niet. Ook vogeltjes kunnen niet allemaal perfect zijn. Wat Lenn vooral leerde was dat hij wel gemaakt was om te vliegen, ookal had hij dit niet van jongs af aan geleerd.

En zo is het ook met ons en God. We zijn gemaakt om een relatie met God te hebben. En in relaties komt het aan op vertrouwen.
Sommige leren van jongs af aan om te vertrouwen. En anderen leren dat vertrouwen niet iets voor hen is. Dat anderen niet te vertrouwen zijn. En God… God ook niet.

Ik voel me wel eens net als de vogeltjes op de grond. Dan denk ik dat ik niet kan vliegen. Dat ik daar niet voor gemaakt ben. Dat het veiliger is om op de grond te blijven staan.
Toch is dat niet waarvoor ik gemaakt ben. Ik ben gemaakt om te vliegen, om te vertrouwen op God. En langzamerhand mag ik dat leren. Door vallen en opstaan. Door moed te houden, ookal heb ik geen idee welke kant ik op moet vliegen. Er zullen mensen hoger vliegen en misschien lager.. ik weet het niet. Maar dat geeft ook niet. Het gaat er om dat we vliegen. Zo vrij als een vogel. In vertrouwen achter God aan. Dat is waar we ons werkelijk geliefd zullen voelen.
Oefen je mee?

Ps. De naam ‘Lenn’ betekent ‘sterk en moedig’. (Wist ik ook niet toen ik hem bedacht. Daar kwam ik achteraf achter.) Laten we zo’n Lenn zijn. Sterk en moedig!