Ik ben met je

In deze tijd (coronatijd) kunnen we tegen veel verschillende dingen aanlopen. De een voelt zich eenzaam doordat hij weinig mensen spreekt, een ander ervaart angst voor het virus. Weer een ander ervaart druk binnen de gezinssituatie; kinderen die thuis zijn, zelf thuis moeten werken en/of een partner die thuis werkt. Mensen overlijden, afscheid nemen moet in veel gevallen op een andere manier, elkaar troostend bijstaan heeft een andere dimensie en zo zijn er nog wel wat dingen te noemen die voor pijn en verdriet zorgen.

Ik las een paar dagen geleden, in de Bijbel, Jes. 41:10. Daar staat: ‘Wees niet bang, want Ik ben bij je. Vrees niet, want Ik ben je God. Ik zal je sterken, Ik zal je helpen.’ Ik dacht; hoe toepasselijk, juist in deze tijd. Hoe verleidelijk is het om angst te hebben. Angst voor corona, angst om mensen te verliezen, angst om je baan te verliezen enz. Angst voor dat wat kan gebeuren. En hoe kan het je soms aan energie en kracht ontbreken, omdat het even allemaal anders gaat dan hoe je gewend bent. Maar toch zegt God: ‘wees niet bang’ en ‘Ik zal je sterken, Ik zal je helpen’. Wat betekent dat? Belooft God ons hiermee dat Hij alle moeilijkheden in 1 keer weg doet? Nee, dat is niet wat God zegt. Maar wat houdt het dan in dat God zegt; ‘wees niet bang’ en ‘Ik zal je sterken’?

Zoals beschreven kunnen we door moeite en verdriet heen gaan, maar God belooft dat Hij bij ons zal zijn in ons verdriet. Hierbij wil ik niet voorbij gaan aan de pijn die moeite en verdriet met zich mee kan brengen. Daar gaat God ook niet aan voorbij. Integendeel, God ziet ons met onze pijn, met onze moeilijkheden. Hij heeft verdriet om de pijn die wij lijden. En daarom wil Hij als geen ander bij ons zijn, zodat wij in Zijn vrede kunnen rusten. Het maakt dat wij in onze pijn niet alleen zijn, maar onze last met God kunnen delen, aan God kunnen geven. Dat neemt de pijn niet weg, maar maakt de pijn, de moeilijkheden, dragelijk. Zoals in Fil. 4:13 staat: ‘Ik vermag alle dingen in Hem die mij kracht geeft’. Paulus schrijft dit nadat hij aangegeven heeft, dat hij weet wat het is om in moeilijke omstandigheden te zijn. Zie 2 Kor 11:23-28 voor een hele lijst aan moeilijkheden, pijn en angst waar Paulus mee te maken heeft gehad. Het is dus niet een kwestie van ‘makkelijk zeggen’ voor Paulus. Nee Paulus heeft aan den lijve ervaren wat het is om door moeilijke tijden te gaan en hij komt tot de slotsom: Ik vermag alle dingen door Hem (God) die mij kracht geeft. Dat is onze hoop in deze tijd (overigens ook in andere tijden). Met God kunnen we moeilijkheden aan, kunnen we moeilijkheden het hoofd bieden. We mogen alles wat ons bezighoudt in Zijn handen leggen en Hij wil ons vrede geven, troost, kracht, rust.

Daarnaast is het waar dat God ons niet belooft om ons altijd alle moeilijkheden te besparen. Maar dat betekend niet dat God helemaal niks doet. Op sommige momenten is het heel duidelijk dat Hij ingrijpt. Zo hoor je bijvoorbeeld verhalen van mensen die op wonderbaarlijke manier genezen van een ziekte, of mensen die op een andere manier bescherming ontvangen van God. Als ik naar mijn eigen leven kijk, dan kan ik ook punten aanwijzen waar God duidelijk de hand in had. Kan jij ook punten in jouw leven aanwijzen waar God de hand in had, of in het leven van iemand anders die je kent? God is een machtig God.
Even terug naar Jes. 41:10, waarom zegt God dit op dat moment? In Jes. 41 gaat het over vijandige volken van Israël. Na vers 10 waarin God zegt: Wees niet bang, want Ik ben bij je. Vrees niet, want Ik ben je God. Ik zal je sterken, Ik zal je helpen.’ wordt verteld dat God Israël zal verlossen van de vijandige volken. Hier grijpt God dus in. Vervolgens gaat het in vers 17 verder met: Armen en behoeftigen zoeken water – niets! Hun tong verdroogt van de dorst. Ik, de HEER, zal hun antwoord geven, Ik de God van Israël, zal hen niet verlaten. Ik laat op kale heuvels rivieren ontspringen en bronnen in de valleien. In de woestijn laat ik meren ontstaan, uit dorre grond borrelt water op. Ik plant in de woestijn ceder en acacia, mirte en olijfwilg, en ik laat in de wildernis den, sneeuwbal en cipres opschieten. Dan zullen zij zien en beseffen, begrijpen en erkennen dat de hand van de HEER dit heeft verricht, dat de Heilige van Israël dit alles schiep. (Jes. 41:17-20 NBV) God laat hier zien dat Hij bewogen is met de mens en dat Hij antwoord geeft op hun roep in nood. Ook laat dit zien dat God boven alles staat. Hij heeft alles in Zijn hand. Niet alleen in het leven van het volk Israël, maar ook in ons leven. Hij is bewogen met ons, Hij ziet ons en Hij ziet ook onze pijn. Hij wil ons helpen, kan ons helpen en zal ons helpen. Ik denk dan ook dat we niet zo zeer kunnen zeggen dat God soms niet ingrijpt in ons leven, maar dat we moeten zeggen dat God ons altijd helpt in moeilijkheden, alleen niet altijd op de manier die wij verwachten, die wij hopen. Gods plannen stijgen de onze te boven. God over ziet alles, terwijl wij maar een klein stukje van de puzzel zien. Maar onthoud dit: daar waar wij geen uitweg zien, heeft God een plan.

Aan de hand van dit blog moet ik denken aan het liedje ‘je hoeft niet bang te zijn’. Het is het lievelingsliedje van m’n dochtertje van 4, dus ik zing het bijna elke dag:

Je hoeft niet bang te zijn, al gaat de storm tekeer,
leg maar gewoon je hand, in die van onze Heer.

Je hoeft niet bang te zijn, als oorlog komt of pijn (Pardon? Dat is nogal wat om niet bang te zijn in oorlog of pijn, maar we mogen op het volgende vertrouwen namelijk;) de Heer zal als een muur, rondom je leven zijn.

Je hoeft niet bang te zijn, al gaan de lichten uit,
God is er en Hij blijft, als jij je ogen sluit.

Richt je blik op God. Hij zal met je zijn!